Ο παραδοσιακός γάμος στη Θεσσαλία πριν από 50 και περισσότερο χρονια ξεκινούσε πάντα με το προξενιό.
Η προξενήτρα, που ήταν συνήθως άτομο έμπειρο για τη δουλειά αυτή, ασχολούνταν με το αντικείμενο αυτό είτε από ευχαρίστηση -γιατί θεωρούσε ότι έκανε ένα θεάρεστο έργο, είτε από κάποιο όφελος κερδίζοντας άλλοτε ένα ζευγάρι παπούτσια ή κάτι άλλο που της έδιναν οι γονείς της νύφης. Πολλές φορές επισκέπτονταν το σπίτι της νύφης σχεδόν όλο το σόι του γαμπρού για να δουν τη νύφη και να την εγκρίνουν με αποτέλεσμα η οικογένεια της μελλόνυμφης να υποβάλλεται σε δυσβάσταχτα έξοδα για την εποχή εκείνη. Σε κάποιες περιπτώσεις η συμφωνία γινόταν μόνο από τους γονείς του ζευγαριού με αποτέλεσμα ο γαμπρός και η νύφη να γνωρίζονται πια μόνο στην εκκλησία.
Καθόλη τη διάρκεια του μυστηρίου η νύφη είχε σκεπασμένο το κεφάλι της με πέπλο .¨Όταν και οι δύο πλευρές των ενδιαφερομένων συμφωνούσαν τότε γινόταν τα αρραβωνιάσματα και η προξενήτρα μαζί με τον πλησιέστερο συγγενή του γαμπρού και τον πλησιέστερο συγγενή της νύφης συνέτασσαν τη λεγόμενη “φατούρα”, δηλ. ένα είδος συμφωνητικού. Στη φατούρα η οικογένεια της νύφης ζητούσε ένα συγκεκριμένο ποσό,ένα ζευγάρι παπούτσια για την προξενήτρα και για τους κουνιάδους και κουνιάδες χρυσές λίρες, ένα βραχιόλι, σκουλαρίκια κλπ. Σε περίπτωση διαφωνιας του γαμπρού τα αρραβωνιάσματα διαλύονταν.Από την ημέρα των αρραβώνων έως και την ημέρα του γάμου οι μελλόνυμφοι δεν βλέπονταν καθόλου μεταξυ τους.
Οι γάμοι πραγματοποιούνταν τις Κυριακές.¨Ολη η εβδομάδα πριν είχε τις ετοιμασίες του γάμου. Μεσοβδόμαδα οι νεαροί άντρες συγγενείς και φίλοι του ζευγαριού καλούσαν τον κόσμο για το γλέντι του γάμου το Σαββατόβραδο. Την Πέμπτη ζύμωναν τις κουλούρες για να καλέσουν επίσημα το νονό στο γάμο. Την Παρασκευή και το Σάββατο έσφαζαν τα αρνιά και τα πρόβατα. Το Σάββατο γινόταν το γλέντι που έφτανε έως το πρωϊ της Κυριακής και συνεχιζόταν το μεσημέρι έως ότου πάνε για τα στέφανα στην εκκλησία. Την Κυριακή ,όλο το σόϊ του γαμπρού μαζί με τους καλεσμένους πήγαιναν και έπαιρναν τη νύφη από το σπίτι και την οδηγούσαν στην εκκλησία , συνοδεία μουσικής. Με τη λήξη του μυστηρίου όλοι χόρευαν στο προαύλιο της εκκλησίας. Στη συνέχεια γαμπρός και νύφη ανέβαιναν σ΄ενα κάρο για να πάνε στο σπίτι του γαμπρού όπου περιμενε τη νύφη η πεθερά της και την κερνούσε γλυκό.
Δες Εδώ Κτήματα και Αίθουσες στη Θεσσαλία αλλά και σε όλη την Ελλάδα!
Το γλέντι, η δεξίωση του γάμου πλέον στις μέρες γίνεται μετά το μυστήριο του γάμου, σε ταβέρνες, εστιατόρια , παραθαλάσσιους χώρους κατάλληλους για το λόγο αυτό , σε κτήματα γάμου ή σε μεγάλες αίθουσες δεξιώσεων αλλά και στις αίθουσες ξενοδοχείων. Προορισμοί υπάρχουν πολλοί και η ποικιλία μεγάλη! Οι κεντρικές εκκλησίες των πόλεων, τα χωριά του Πηλίου, των Τρικάλων και τα νησιά Σκιάθος – Σκόπελος – Αλόννησος προσφέρουν μαγευτική θέα, πράσινο τοπίο και ηλιοβασιλέματα για πιο ρομαντικές καταστάσεις σε βουνό και θάλασσα .Στη Λάρισα, στον Άγιο Αχίλλειο και στην εκκλησία της Αγίας Μαρίνας αλλά και στο Βόλο, στην Εκκλησία των Αγίων Κων/νου και Ελένης και στον Άγιο Νικόλαο.
Μία άλλη επιλογή είναι οι εκκλησίες της Καλαμπάκας, επιλέγοντας για διαμονή τα ξενοδοχεία της περιοχής με φόντο τα Μετέωρα , αλλά και η Σκήτη , συνδυάζοντας τη δεξίωση στα παράλια του νομού Λάρισας.
Ενας άλλος προορισμός για την τέλεση του γάμου είναι τα Αμπελάκια με τους παραδοσιακούς ξενώνες και τα αρχοντικά, και στην Αγία Παρασκευή που βρίσκεται μέσα στην Κοιλάδα των Τεμπών.
Γνωστή είναι και η Πορταριά με τα γραφικά σοκάκια, τις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες .Ο Γάμος στο Πήλιο είναι παραμυθένιος και πανέμορφος.
Επίσης, στις εκκλησίες στα χωριά του νομού Τρικάλων μπορείτε να συνδυάστε βουνό, δάσος και φύση.
Στη Μακρυνίτσα, στο Νεοχώρι , στη Λίμνη Πλαστήραμπορείτε να βρείτε ξενοδοχειακές μονάδες άριστες και για το μήνα μέλιτος των ζευγαριών.
Μία άλλη επιλογή για το γάμο είναι το νησάκι Τσουγκριάς αλλά και η Σκιάθος με το Μπούρτζι, το Μανδράκι και την παραλία της Αγίας Ελένης. Στη Σκόπελο δημοφιλείς είναι η παραλίες της Αντρίνας και της Αγίας Βαρβάρας.
Δες Εδώ Κτήματα και Αίθουσες στη Θεσσαλία αλλά και σε όλη την Ελλάδα!
